Παρότι δεν είχε καταγραφεί ούτε μία τέτοια περίπτωση επί Νικολάου, κανείς δεν πίστευε ότι αυτό δεν ήταν εφικτό.
Έπρεπε να καταστραφεί η χώρα, να έρθει ο Ξύδης και να διαλυθεί ο Χολαργός για να αντιληφθούν κάποιοι ότι δεν τους έλεγαν ψέμματα περί της μη δυνατότητας μονιμοποίησης και να εκτιμήσουν επιτέλους το ψωμί που έφαγαν, έστω και ως συμβασιούχοι.
Ολόκληρες οικογένειες είχαν κάποτε επενδύσει το
μέλλον των παιδιών τους στο... Νικολάου. Επί 8 χρόνια, βρίσκονταν κάθε μέρα στο Δημαρχείο, προσπαθώντας να πιέσουν, να γλείψουν, να απειλήσουν και να παρακαλέσουν για ΜΟΝΙΜΟ διορισμό.
