Αρωγοί, συμπαραστάτες και τεράστιοι μοχλοί πίεσης σε αυτήν την προσπάθεια "κάθαρσης", στάθηκαν οι εκδότες του Χολαργού, Κουγιουμτζόπουλος, Βραχιολίδης και Καραμανέας, διότι και αυτοί είχαν ξανοιχτεί πάρα πολύ, δημοσιεύοντας κάθε μήνα, κάθε εβδομάδα, κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε λεπτό σε εφημερίδες, blogs και sites περί της
"βρώμικης" Διοίκησης του πρώην Δήμου Χολαργού.
Δύο χρόνια πέρασαν με τη νυν Διοίκηση να μην έχει προβεί ούτε σε μία ανακάλυψη ή δημοσιοποίηση διαφθοράς και τον ίδιο τον Ξύδη να "μαζεύει" από μικροφώνου τις συκοφαντίες, λέγοντας ότι ποτέ ο ίδιος δεν μίλησε για "κλέφτες και απατεώνες" της προηγούμενης Διοίκησης. Από δε τους εκδότες, αφού δεν έφαγαν αυτά που περίμεναν, ο ένας παράτησε το άθλημα, ο άλλος το γύρισε στον καρσιλαμά και ο τρίτος που χαζοτρώει, βάζει τον Παπαγεωργίου να κλαψουρίζει ότι "δεν μπορεί.., κάπου, κάτι, ίσως να υπάρχει και γιατί δεν μπορούν να το βρουν, άπονη ζωή μας πέταξες στου δρόμου την άκρη, μας αδιιίκηηησεεες".
