Άρθρο 3 παρ. 1, β: Απαγορεύεται να χρηματοδοτήσουν υποψηφίους οι ιδιοκτήτες περιοδικών εντύπων τοπικής κυκλοφορίας, αλλά και οι ιδιοκτήτες διαδικτυακών Μέσων.
Ξεκινάμε με το απλό. Οι τοπικοί εκδότες και ιδιοκτήτες διαδικτυακών Μέσων, δεν έχουν κόψει ποτέ παραστατικό σε πολιτικό πρόσωπο για διαφημιστική καταχώρηση. Και μην εμφανιστεί κανένα ετεροχρονισμένο κωλόχαρτο, διότι υπάρχουν από πίσω άλλοι 500 που δεν πήραν ποτέ
ούτε τιμολόγιο, ούτε απόδειξη.
Ποιοι έκαναν τη μεγαλύτερη διαφήμιση τόσο διαδικτυακά, όσο και έντυπα; Μακράν, ο Αποστολόπουλος, ο Παπαγεωργίου και ο Τούτουζας.
Όπου και να κοίταζες στις εκλογές, έβλεπες τις φάτσες τους. Ιδίως οι δύο πρώτοι είχαν βγάλει κάτι πανάκριβα 8φυλλα και βάλε φυλλάδια σε απίστευτες ποσότητες, την ώρα που οι υπόλοιποι έπαιζαν με κάτι δίφυλλα που δεν ξεπέρναγαν τα 10.000 κομμάτια. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς τυπογραφείο για να καταλάβει ότι τους κόστισαν πολύ περισσότερο από 2.000€.
