Όλη η εκστρατεία βασίστηκε στις συκοφαντίες για το Νικολάου. Το αποτέλεσμα ήταν η Συμπολιτεία να μην πάρει ούτε μια ψήφο πραγματικής εμπιστοσύνης, από εκείνες που προέρχονται από ανθρώπους διαφορετικής ιδεολογίας και δίνουν τη νίκη.
Ο Δεμερτζής περιορίστηκε αποκλειστικά και μόνο στα ψηφοδέλτια του βαθέως και παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή σε εκείνους τους πολλούς ΠΑΣΟκους που ακόμη δεν ήθελαν να πιστέψουν την προδοσία του Γιωργάκη
και ήθελαν να τιμήσουν το 44% που του είχαν δώσει μόλις ένα χρόνο πριν, στις καταστροφικές εθνικές εκλογές του 2009.
Παρότι η Δεξιά διασπάστηκε σε δύο κομμάτια με Ξύδη και Νικολάου, παρότι οι δεξιοί ψηφοφόροι είχαν αρχίσει να ξυπνάνε και να αντιδρούν στο μνημόνιο, κάνοντας πάνω από 55% αποχή, παρότι και ο Ξύδης ως μόνο όπλο χρησιμοποίησε τα έργα του Στάικου και τα υποτιθέμενα χρέη του Νικολάου, ο Δεμερτζής κατάφερε να έρθει τρίτος και να μείνει εκτός δεύτερου γύρου στη μεγαλύτερη ευκαιρία του έστω να κάνει αχ.
