"Χίλιες φορές, Θεέ μου, να είχε βγει ο Δεμερτζής" λένε σήμερα όλοι, δεξιοί-κεντρώοι και αριστεροί.
Διαφωνούσες, συμφωνούσες μαζί του
θα είχες έναν άνθρωπο να συνεννοηθείς χωρίς να στο παίζει ιστορία και χωρίς να σε ειρωνεύεται και να σε απαξιώνει.
Έστω θα είχες Δήμαρχο κάποιον που να κυκλοφορεί στην πόλη και να μην νομίζει ότι Χολαργός είναι μόνο ο πρώτος όροφος του Δημαρχείου και οι αίθουσες εκδηλώσεων. Βρε, κάποιον που δεν θα ήταν όλη μέρα στο facebook. Κάποιον που θα έκανε τις έρευνές του ένα χρόνο και μετά θα ασχολείτο με το Δήμο. Όχι αυτό το πράγμα.
Το ίδιο λένε και σήμερα. Χίλιες φορές ο Ζήκας, ο Ρεμούνδος, η Πολυκαλά, ο Τίγκας, ο Κεχρής, ο Στάικος, ο Νικολάου ή κάποιος άλλος από το ΠΑΣΟΚ, παρά ο Ξύδης και τα εξώγαμά του που έχουν ακριβώς την ίδια νοοτροπία με δαύτον (βλέπε Δασκαλόπουλος-Κουκής-Αποστολόπουλος).
