Οι τοπικοί εκδότες είναι οι μόνοι που έχουν συνεχή επαφή μαζί του, ο καθείς για τους δικούς του λόγους. Τον βλέπουν, του μιλάνε, αλληλογλείφονται και έχουν την εντύπωση ότι το ίδιο συμβαίνει και με τον υπόλοιπο κόσμο.
Λογικό, αλλά καμία σχέση με την
πραγματικότητα. Ο Ξύδης έχει χάσει επαφή με τη μισή τουλάχιστον παράταξή του, με τα 2/3 των εργαζομένων του Δήμου, με το 99,99% των Χολαργιωτών και έχει ως αποκούμπι κάποιους χαροκαμένους εκδότες που παλεύουν να επιβιώσουν μέσα στη γενικότερη απαξίωση του Τοπικού Τύπου, οι οποίοι είναι οι μόνοι που διατηρούν ένα είδος λυκοφιλίας μαζί του.
Στο δε Παπάγο, έχει στα πλευρά του τον Τίγκα που του ροκανίζει τους στρατιωτικούς, ενώ οι μη έχοντες σχέση με το στρατό πλέον έχουν Στάικο να τους εκπροσωπεί, ώστε να βγάλουν το άχτι τους για την απαξίωση που έχουν ζήσει τόσα χρόνια από τους συμπολίτες τους.
