Δεν μας φταίει κανείς. Μόνοι μας μπλέκουμε (μέρος 1ο)

Με αφορμή τα όσα ελέχθησαν στις αμέσως προηγούμενες αναρτήσεις μας, θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας κάποια συμπεράσματά μας.

Στις τοπικές κοινωνίες, έχουμε συνηθίσει να λέμε ότι για όλα φταίει ο Δήμαρχος και αυτό συμβαίνει διότι από μόνο του το σύστημα είναι Δημαρχοκεντρικό. H Αντιπολίτευση υπέχει πάντα, αναγκαστικά, ρόλο γλάστρας πολυτελείας, καθώς ακόμη και

Βραχιολίδης vs Σαμπάνη, το πρώτο αίμα (μέρος 8ο)

Άπειροι καθυστερημένοι, ο καθείς για τους λόγους του και πιστοί στη νοοτροπία που επιτάσσει ότι η περιοχή πρέπει να είναι μονίμως "ξενοδοχείου ύπνου", επενέβησαν και κατόρθωσαν να ακυρώσουν ΚΑΙ αυτό το πάρτι, εν τη γενέσει του.

Ήταν, όμως, αρκετό αυτό; Δεν τους έφτανε που ακύρωσαν την αρχική ιδέα του ΤΟ.ΣΥ.Ν, δεν τους έφτανε που ακύρωσαν και τη δεύτερη προσπάθεια, κάποιοι κύριοι έπρεπε να βγάλουν και πολιτικό-εκλογικό όφελος από την ιστορία, επειδή ο Σαμπάνης ήταν εκλεγμένος στο Συμβούλιο Νέων από την παράταξη των Ενεργών Δημοτών και πιθανότατα θα ήταν και Υποψήφιος Δημοτικός

Βραχιολίδης vs Σαμπάνη, το πρώτο αίμα (μέρος 7ο)

Παρομοίως πήγε το πράγμα και με το πάρτι του ΤΟ.ΣΥ.Ν. στην Αγία Ελεούσα. Και εδώ το διακύβευμα ήταν πολύ μεγαλύτερο, καθώς πετυχημένο πάρτι προεκλογικά και μάλιστα, πρώτη φορά στο βουνό, θα ήταν πολύ δύσκολο να ξεχαστεί μέσα σε λίγους μήνες από τη νεολαία της περιοχής. Άσε που μπορεί να γινόταν και μόδα.

Και αρχίσαμε: "Θα πάρει φωτιά το βουνό", "βοήθεια αλκοόλ", "βοήθεια ναρκωτικά", "δεν θα μπορούν να κοιμηθούν οι περίοικοι που βρίσκονται σε απόσταση 15 χιλιομέτρων", "βοήθεια εξωγήινοι", "λύκος στα πρόβατά μου" κ.τ.λ.

Ο Νικολάου το έχαψε, ξανά και το πάρτι ακυρώθηκε. Ο