Έγινε και... συνταγματολόγος (μέρος 1ο)

Άλλο "αποκαλυπτικό" θέμα που περιέχει το συγκεκριμένο ξέρασμα που θέλει να αποκαλείται και πρωτοσέλιδο άρθρο, είναι το χαζοϋπονοούμενο ότι αν ο Δεληγιάννης ελάμβανε το μισθό του, από την ΑΔΕΧ, αυτό θα ήταν παράνομο, διότι είναι συνταξιούχος δημοσιογράφος.

Για όποιον δεν έχει καταλάβει ακόμη, δεν φτάνει που ο Αντιπρόεδρος της ΑΔΕΧ δεν πήρε δεκάρα από την αποζημίωσή του, το καθεστώς Ξύδη ψάχνει να βρει, αν θα ήταν παράνομο, σε περίπτωση που τα είχε πάρει. Σαν να λέμε: "Αν σε είχα σκοτώσει, θα είχα πάει φυλακή ή θα ήταν νόμιμη άμυνα; Δεν έχει σημασία που δεν σε σκότωσα. Αν, λέω, αν...".

Πρώτον και βασικότερον: Η τοπική δημοσιογραφία δεν αποτελεί προφορική παράδοση του μαθήματος "Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου" στο πρώτο έτος της Νομικής. Δεν υπάρχετε κύριοι για να μας λέτε τι θα είχε συμβεί, εάν είχε συμβεί κάτι άλλο. Υποτίθεται ότι υπάρχετε για να μας ενημερώνετε και να αναλύετε τα γεγονότα και τις καταστάσεις. Αλλά ξεχνάμε. Αυτό θα ήταν

Οι "αποκαλύψεις" που καίνε... (μέρος 6ο)

Πώς θα σκαλίσει ένα θέμα ο σημερινός Δήμαρχος, όταν δεν αφορά στο ελάχιστο την προηγούμενη Διοίκηση, αλλά τους εργαζομένους στο Δήμο και μάλιστα το κομμάτι εκείνο που τον υποστήριξε, λόγω Δασκαλόπουλου, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο;

Πώς θα πάει κόντρα στο Ντριβαλά και το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ, όταν σε αυτό και μόνο οφείλει την εκλογή του;

Πώς θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, όταν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να φτάσει στη σύζυγο ή στο περιβάλλον της συζύγου του Μεγαλοϋποστηριχτή του, Μεγαλοαντίδημάρχου του και επίδοξου υποψηφίου Δημάρχου, πρωταθλητή της πολιτικής ρυθμικής γυμναστικής; Και προσέξτε, ακόμη και αν δεν έχουμε συνεργούς, στη συγκεκριμένη υπόθεση, σίγουρα έχει συντελεστεί σοβαρή Παράλειψη και όχι Αμέλεια, για όποιον γνωρίζει τα νομικά ή οποία εξομοιώνεται με τον Ενδεχόμενο Δόλο.

Αποφάσισε, άραγε, για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή του να δείξει μεγαλοψυχία και

Οι "αποκαλύψεις" που καίνε... (μέρος 5ο)

Εμείς δεν είμαστε αλήτες και μισάνθρωποι, ώστε να επιθυμούμε την καταστροφή ολόκληρων φτωχών οικογενειών για μία (ή δύο) στιγμιαίες αδυναμίες, για τις οποίες μάλιστα βρέθηκε ο τρόπος να αποκατασταθούν σε βάθος χρόνου.

Αλλά η εκμετάλλευση του συγκεκριμένου γεγονότος για να πληγούν όσοι δεν γουστάρουμε, είναι τουλάχιστον ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ και όποιοι την εκτελούν ή την υποκινούν θα έπρεπε να ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ! Ιδίως, όταν την συγκαλύπτουν προς ανταπόδοση προεκλογικής διαπλοκής και προς εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών τους συμφερόντων.

Γιατί δεν αγγίζει, λοιπόν, ο Ξύδης το συγκεκριμένο θέμα; Μήπως, διότι η συγκεκριμένη υπεξαίρεση δεν μπορούσε να γίνει χωρίς βοήθεια από μέσα;

Λίγα λόγια για το έργο: Ο εργαζόμενος παίρνει το ποσό από το Δήμο και υποτίθεται ότι πάει να πληρώσει σε δημόσια υπηρεσία. Κόβει το διπλότυπο, αλλά "ξεχνά" να περάσει από το ταμείο. Γυρίζει στο Δήμο και παραδίδει το δεύτερο στέλεχος του διπλοτύπου, φυσικά χωρίς

Οι "αποκαλύψεις" που καίνε... (μέρος 4ο)

Το ότι οι αναλήψεις αυτές δεν πήγαν στην τσέπη του Δεληγιάννη είναι σαφές. Συνακόλουθα, αν κάθε φορά που ένας Υπεύθυνος διακινεί χρήματα, σήμαινε αυτομάτως ότι αφορούν στο μισθό του, θα έπρεπε ο μισθός του εκάστοτε Αντιδημάρχου Οικονομικών να ανέρχεται γύρω στα 35 εκατομμύρια ευρώ, το χρόνο!

Από την άλλη, δεν φανταζόμαστε να πιστεύει κανείς ότι ο Δεληγιάννης, αντί να τα παντελονιάσει, αφού ήταν ο... μισθός του, τα έδωσε στην Έφη Νικολάου για να του τα... φυλάξει ή για να του τα βάλει στο λογαριασμό του... Τέλος, τα χρήματα που νομιμοποιείτο να πάρει, συνολικά, ο συγκεκριμένος και δεν έλαβε ποτέ, υπερβαίνουν τις €50.000.

Η μεγάλη πλάκα αρχίζει με το πού πήγαν τελικά αυτά τα χρήματα. "Για να καλυφθούν υποχρεώσεις", είναι η επίσημη απάντηση. "Για να κλειστούν τρύπες", είναι η λιγότερο επίσημη. Ο Ξύδης, λοιπόν, όπως και ο Νικολάου, αλλά και το Κλισιοσκόπιο και πολύς άλλος κόσμος, γνωρίζουν πολύ καλά πού πήγαν αυτά τα χρήματα και γιατί ήταν ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ η ανάγκη