Και φτάνουμε στη Νέα Πορείααα. Φτάνουμε στους Αρχιερείς της Κάθαρσηηης. Στους Τίμιους, τους Νόμιμους, τους Ηθικούς, τους εκ του Πατρός Εκπορευόμενους, τους συν Πατρί και Υιό συνμπροσκυνούμενους και συνδοξαζόμενους, από τους γλείφτες. Τους λαλήσαντες, δια των εκδοτών... Καλώς τα παιδιάαα 5-0... ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗ! ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΔΕΙΓΜΑ, ΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!
Τι έγινε παλικάρια; Δεν χαλάσατε φράγκο προεκλογικά; Και εμείς γιατί βλέπαμε δεξιά και αριστερά τα φυλλάδιά σας; Γιατί ήρθαν στο σπίτι μας φάκελοί σας, μέσω ταχυδρομείου; Γιατί βλέπαμε τις φάτσες σας από το πρωί, ως το βράδυ σε εφημερίδες, blogs και sites;
Όση ώρα οι ηλίθιοι του Δεμερτζή και του Νικολάου
Πριν φτάσουμε στον Ξύδη και το γέλιο της αρκούδας, να σημειώσουμε και το εξής. Οι Χολαργιώτες υποψήφιοι γενικώς, προεκλογικά, έδειξαν να αντιλαμβάνονται την ανάγκη του πρώην Δήμου Χολαργού για πολλές από τις μέχρι τότε δαπάνες του και απλά έψαχναν ψύλλους στα άχυρα για να ρίξουν καμιά λασπούλα στο Νικολάου, μπας και τον κερδίσουν.
Οι Παπαγιώτες υποψήφιοι του Ξύδη και της Πολυκαλά ήταν κάθετοι ότι όλα ήταν παράνομα, όλοι ήταν κλέφτες, όλοι ήταν μιζαδόροι, όλα ήταν στημένα και ότι μόλις άλλαζε χέρια η Διοίκηση, κάθε μέρα θα απεκάλυπταν και από ένα σκάνδαλο...
Η δε Πολυκαλά, ήταν αυτή που έφαγε τον κόσμο για
