Πώς παίζεται το παιχνίδι. Έστω ότι έχουμε έναν αρχηγό παράταξης, η οποία καλώς ή κακώς κινείται σε κάποιον πολιτικό ή ιδεολογικό χώρο. Είναι προφανές ότι με τη σημαία του κόμματος
περιορίζονται δραστικά οι πιθανότητες διείσδυσης στην κοινωνία και η προσέγγιση περισσότερων συμπολιτών μας.
Τι κάνω; Δημιουργώ έναν κοινωνικό φορέα. Ο Σύλλογος ελέγχεται πιο εύκολα, αλλά έχει περισσότερη γραφειοκρατία και περιορισμένο target group. Μια κίνηση πολιτών είναι πιο χύμα, αλλά κινδυνεύεις να σου γλιστρήσει και να ξωκείλει ανά πάσα στιγμή.
Έπειτα, έχοντας απαλλαγεί από την κομματική ταμπέλα και την ενοχοποίηση που μου επιβάλλει, προσεγγίζω κόσμο, φορώντας τη νέα μου μάσκα και λύνονται τα χέρια μου όσον αφορά στο αιώνιο πρόβλημα της προσέγγισης του νέου στελέχους ή του καινούργιου ψηφοφόρου που μέχρι τότε με φοβόταν και με θεωρούσε διαπλεκόμενο και διεφθαρμένο.
