Ο Δήμος δεν έχει παιδιά να σπουδάσει, ούτε να τους δώσει προίκα, ούτε να τους ανοίξει μαγαζί,
ούτε να εξασφαλίσει τα γεράματά του. Το πώς
θα πετύχει την Ανταποδοτικότητα είναι και η διαφορά ή η φιλοσοφία της κάθε Διοίκησης. Άλλος το κάνει με έργα, άλλος με κοινωνική πολιτική, άλλος με μείωση τελών, άλλος με κίνητρα, άλλος με ό,τι είδους παροχή περάσει από το ξερό του το κεφάλι.
Τούτη εδώ η Διοίκηση δεν έχει καμία αίσθηση ή αντίληψη Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανταποδοτικότητας. Ο Δήμαρχος 500 χρονών δεν έχει καμία όρεξη και θέληση να ασχοληθεί με τα προβλήματα του κόσμου. Παράλληλα, δεν αφήνει και κανέναν άλλο λάσκα μπας και ασχοληθεί, για να μην κάνει κανένα λάθος και στάξει η ουρά του γαϊδάρου. Όποιος δεν πράττει δεν κάνει λάθη, άλλωστε.
Προερχόμενος δε από τον Παπάγο, όπου τους έχουν μάθει όλους να κοιμούνται όρθιοι και να μη ζητούν απολύτως τίποτε, έχει την αίσθηση ότι η όποια συσσώρευση χρήματος, δια της παραγωγικής απραξίας, είναι κάποια μεγάλη επιτυχία. Δεν είναι δουλειά του Δήμου να έχει έσοδα, ούτε να συσσωρεύει χρήματα στα θησαυροφυλάκια του Βασιλιά. Δουλειά του Δήμου είναι να κόβει το λαιμό του και να βρίσκει τρόπους να επιστρέψει τα χρήματα τους πολίτες.
