Ο Ξύδης, ο Θεός, τους έβαλε να υπογράψουν ότι θα πληρώνουν τα €13.000 ΚΑΙ τους μήνες που το Καφέ θα είναι κλειστό! Και αυτοί υπέγραψαν, μη και χάσουν τη super ευκαιρία...
Στο βίντεο της κακιάς ώρας που λέγαμε πριν, βλέπουμε τη μετεξέλιξη της μεγαλύτερης παγίδας όλων των εποχών στο Δήμο μας. Οι επιχειρηματίες, φυσικά και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο μίσθωμα, όταν το Καφέ είναι
κλειστό και αυτό έχει ως αποτέλεσμα σήμερα, μετά από ένα χρόνο "συνεργασίας" με το Δήμο, να του χρωστάνε το εξωπραγματικό €77.000! Κοινώς, μιλάμε για τα μισθώματα 6 μηνών του μεγάλου φετινού χειμώνα, όπου δεν ήταν δυνατόν η επιχείρηση να λειτουργήσει ούτε μία μέρα.
Ο Μαγδαλινός, λοιπόν, προσήλθε στο Δημοτικό Συμβούλιο για να ζητήσει 24μηνο διακανονισμό του χρέους, μείωση του μισθώματος, λόγω Κρίσης και επέκταση της συνεργασίας, μέχρι το τέλους του χρόνου (!). Τα θέλει και αυτουνού ο οργανισμός του...
Ο γνωστός φιλελεήμων και φιλάνθρωπος, Ξύδης, του απήντησε όπως σε εκείνη τη διαφήμιση με το χαρτζιλίκι στις 30 του μήνα: "Λυπάμαι, κύριε, έχετε υπογράψει", επιβεβαιώνοντας πόσο κότσους τους έπιασε. Είναι, όμως, τόσο απλά τα πράγματα ή χρειάζεται και εδώ να τους περάσουμε όλους ένα χέρι; Και όταν λέμε όλους, εννοούμε ΟΛΟΥΣ!
Στο βίντεο της κακιάς ώρας που λέγαμε πριν, βλέπουμε τη μετεξέλιξη της μεγαλύτερης παγίδας όλων των εποχών στο Δήμο μας. Οι επιχειρηματίες, φυσικά και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο μίσθωμα, όταν το Καφέ είναι
κλειστό και αυτό έχει ως αποτέλεσμα σήμερα, μετά από ένα χρόνο "συνεργασίας" με το Δήμο, να του χρωστάνε το εξωπραγματικό €77.000! Κοινώς, μιλάμε για τα μισθώματα 6 μηνών του μεγάλου φετινού χειμώνα, όπου δεν ήταν δυνατόν η επιχείρηση να λειτουργήσει ούτε μία μέρα.
Ο Μαγδαλινός, λοιπόν, προσήλθε στο Δημοτικό Συμβούλιο για να ζητήσει 24μηνο διακανονισμό του χρέους, μείωση του μισθώματος, λόγω Κρίσης και επέκταση της συνεργασίας, μέχρι το τέλους του χρόνου (!). Τα θέλει και αυτουνού ο οργανισμός του...
Ο γνωστός φιλελεήμων και φιλάνθρωπος, Ξύδης, του απήντησε όπως σε εκείνη τη διαφήμιση με το χαρτζιλίκι στις 30 του μήνα: "Λυπάμαι, κύριε, έχετε υπογράψει", επιβεβαιώνοντας πόσο κότσους τους έπιασε. Είναι, όμως, τόσο απλά τα πράγματα ή χρειάζεται και εδώ να τους περάσουμε όλους ένα χέρι; Και όταν λέμε όλους, εννοούμε ΟΛΟΥΣ!