Και αν γίνεται, πώς το κάνεις; Ποιος διαβουλεύεται επιτέλους σε αυτήν τη χώρα; Τα κόμματα, οι παρατάξεις, οι συνδικαλιστές, η Εκκλησία, οι "κοινωνικοί φορείς" (δηλαδή πάλι οι πραναφερθέντες) και οι παρατρεχάμενοι. Ε, ωραία, αυτοί διαβουλεύονταν ούτως ή άλλως από το 1821 και έπειτα, ενώ πιο πριν έγλειφαν τους Τούρκους ή τη Δύση κατά περίσταση και έκαναν τις δουλειές τους.
Ο πολίτης βέβαια και πάλι κοιμάται ήσυχος, διότι έχει, λέει, Δημόσια Διαβούλευση, αχρείαστη να ΄ναι... Δεν θα συμμετάσχει ποτέ, δεν
καταλαβαίνει τι είναι, δεν θα μάθει τι είναι, δεν θέλει να μάθει τι είναι, αλλά αφού υπάρχει, όλα όσα συμβαίνουν γύρω του λογικά θα είναι καλώς καμωμένα...
