Φυσικά, δικαίωμα του καθενός είναι να διαφωνήσει ή να απογοητευτεί από τον αρχηγό και την παράταξή του, σε οποιαδήποτε στιγμή μιας Δημοτικής Περιόδου. Όμως: α) Όλοι ξέρουμε ότι αυτού του είδους οι "διαφωνίες" στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σπανίως έως ποτέ δεν προκύπτουν από ιδεολογικές αντιρρήσεις ή διαφορετικές θέσεις σε κάποιο ζήτημα ή σε κάποια ψηφοφορία. Δεν αποφασίζουν άλλωστε τα Δημοτικά Συμβούλια και για τίποτα τόσο φοβερό
όπως π.χ. Μνημόνια, ΔΝΤ, μισθούς και συντάξεις, την κήρυξη πολέμου κ.τ.λ. που να δικαιολογούν τέτοια μίση και τέτοιες αντιδράσεις.
Για να αντλήσουμε παράδειγμα από τεράστιο ψεύτη και δολοπλόκο της περιοχής, το να θες μεν να γίνει το ΚΑΠΗ (αν ήθελε κιόλας...), αλλά να διαφωνείς με το αν θα χτιστεί σήμερα με ελάχιστο και απολύτως ασφαλή δανεισμό ή σε 50 χρόνια με ίδια κεφάλαια, δεν είναι και κανένα ζήτημα ζωής και θανάτου ώστε να καταστρέψεις μια ολόκληρη πόλη, μαζί με τους κατοίκους της. Οι διαφοροποιήσεις, λοιπόν, προκύπτουν 99,9% λόγω φιλοδοξιών, λόγω λύσσας για εξουσία και λόγω ΧΡΗΜΑΤΩΝ.
όπως π.χ. Μνημόνια, ΔΝΤ, μισθούς και συντάξεις, την κήρυξη πολέμου κ.τ.λ. που να δικαιολογούν τέτοια μίση και τέτοιες αντιδράσεις.
Για να αντλήσουμε παράδειγμα από τεράστιο ψεύτη και δολοπλόκο της περιοχής, το να θες μεν να γίνει το ΚΑΠΗ (αν ήθελε κιόλας...), αλλά να διαφωνείς με το αν θα χτιστεί σήμερα με ελάχιστο και απολύτως ασφαλή δανεισμό ή σε 50 χρόνια με ίδια κεφάλαια, δεν είναι και κανένα ζήτημα ζωής και θανάτου ώστε να καταστρέψεις μια ολόκληρη πόλη, μαζί με τους κατοίκους της. Οι διαφοροποιήσεις, λοιπόν, προκύπτουν 99,9% λόγω φιλοδοξιών, λόγω λύσσας για εξουσία και λόγω ΧΡΗΜΑΤΩΝ.
