Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Φαντάσματα στην πόλη μας (μέρος 5ο)

Για να το ελαφρύνουμε και λίγο και να το κλείσουμε, ας αναφερθούμε στις 3 τραγικές φιγούρες της συγκεκριμένης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου:

1. Η κλασσική τραγική φιγούρα του Προέδρου που ανακάθεται στην καρέκλα του και κουνάει τους ώμους 87 φορές το λεπτό, ωσάν άλλος Μητσοτάκης, όταν αγχώνεται μην τον προγκίξει ο Ξύδης, έτσι και δεν προλάβει να διακόψει οποιονδήποτε λέει οτιδήποτε δεν αρέσει στο Δήμαρχο. Πράγματι, κε Αποστολόπουλε έχετε
τη συμπάθειά μας, εκεί που έχετε μπλέξει. Πόσο ακόμη θα αντέξετε να διακόπτετε, ανά δευτερόλεπτο, τους ομιλητές της αντιπολίτευσης; Ο άλλος δεν άντεξε και παραιτήθηκε. Εσείς, πότε;

2. Ο Θανάσης Αυγουρόπουλος που ψήφισε υπέρ της πρότασης Πολυκαλά. Αυτή η αέναη προσπάθεια εξισορρόπησης πάνω στο τεντωμένο σκοινί, μεταξύ Σκούρτη, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Αριστεράς, συγγενών, φίλων, Νικολάου, Ξύδη, Λινάκη και Αποστολόπουλου, πρέπει να είναι πολύ επίπονη και κουραστική. Πότε θα σπάσει αυτό το έρμο το σκοινί...

3. Και το κλου της βραδιάς! Την ώρα που σφάζονταν Δεξιοί και Κεντροαριστεροί περί του εμφυλίου, σημειολογική ήταν η φιγούρα του Αντώνη Πολύδωρα, πρώην Δημάρχου της Χούντας, ο οποίος χασκογέλαγε, καθισμένος πίσω από τον Πλειώνη! Αλήθεια, γιατί κάθεται εκεί ο Πολύδωρας; Είναι εκλεγμένος ή τον τιμάτε για την προσφορά του την περίοδο 1967-1974; Και μη μου πείτε, ως πρώην Αντιδήμαρχο, διότι αυτοί, όταν έρχονται, κάθονται στις θέσεις του κοινού.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...