Εκείνη τη μέρα ο Νικολάου έλειπε. Ο
Αντιδήμαρχος Πολύδωρας δεν πατούσε ποτέ και πληρωνόταν τζάμπα, άρα έμεναν οι άλλοι τρεις για να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Ο Παντελεάκος (ποιος, ο Παντελεάκος...) καλωσόρισε τους νεαρούς στο Δημαρχείο και ρώτησε τι ακριβώς ήθελαν να κάνουν. Απήντησαν ότι θέλουν να διαμαρτυρηθούν διότι δεν πάει άλλο και είναι απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι και λίγο ο Καραμανλής, λίγο ο Γρηγορόπουλος, λίγο η ανεργία και η αβεβαιότητα για το μέλλον κ.τ.λ. κ.τ.λ. πρέπει να κάνουν και αυτοί τη φασαρία τους.
Αποτέλεσμα, έμειναν όση ώρα ήθελαν, φώναξαν και δυο συνθήματα, αρνήθηκαν να συνομιλήσουν σοβαρά με οποιονδήποτε, καμία αστυνομία δεν ενεπλάκη και αποχώρησαν ευχαριστημένοι. Γραφική φιγούρα, η Αθανασάκου που μοίραζε κουραμπιέδες και μελομακάρονα στους συγκεντρωθέντες, μπας και αρπάξει καμιά ψήφο...
Άλλοι καιροί, άλλη Διοίκηση, άλλα ήθη. Και για να μην αρχίσουμε πάλι τις γνωστές αηδίες, προφανώς και αυτή η Διοίκηση είχε τεράστια προβλήματα και έκανε πολλά λάθη, αλλά τώρα συγκρίνουμε τις συγκεκριμένες παρόμοιες καταστάσεις. Χολαργός, κύριοι!
