1) Πληρώνει τζάμπα ενοίκιο.
2) Πληρώνει τζάμπα εργαζομένους και ΙΚΑ ή τους κόβει το μεροκάματο.
3) Χάνει τζίρους δέκα ημερών.
4) Χάνει παρούσα ή έξτρα πελατεία που δυνητικά θα μπορούσε να αποκτήσει.
5) Καταστρέφονται οι ευαλλοίωτες προμήθειές του.
6) Στο τέλος του μήνα, δυσκολεύεται να
πληρώσει τους λογαριασμούς και να καλύψει τις υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο ή τους προμηθευτές του.
7) Ζημιώνεται η δημόσια εικόνα του.
8) Πληρώνει δικηγόρους, δικαστικά έξοδα κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Τι να το κάνω εγώ αν μετά από Χ χρονικό διάστημα δικαιωθεί ή αθωωθεί; Δεν συζητάμε δε τι θα συμβεί, αν σφραγιστεί δια παντός...
Πρέπει, επιτέλους, να αποφασίσουμε: Θέλουμε οι επιχειρήσεις να μειώσουν την ανεργία; Θέλουμε να είναι ο Δήμος μας νεκροταφείο; Θέλουμε να ξέρουμε πού βρίσκονται τα παιδιά μας ή προτιμούμε να πηγαίνουν για έναν καφέ στη Γλυφάδα και την Κηφισιά, όπως γινόταν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90; Θέλουμε να τονώσουμε την τοπική αγορά ή θα συμπαρασύρουμε όλα τα μαγαζιά στο θάνατο; Θέλει φορολογικά έσοδα το Δημόσιο που έχει Κρίση; Θέλουν χρήματα τα ασφαλιστικά ταμεία; Θέλουμε περισσότερο ΦΠΑ στα ταμεία του Κράτους;
