Επί Νικολάου και με υπεύθυνο Διοικητικό τον Πολύδωρα, μετά από πολλές φασαρίες και τσακωμούς, κουμάντο έκανε ο Χατζηεμμανουήλ, ενώ ο Χριστοδουλόπουλος πήρε τους δικούς του και πήγε στον Παπάγο.
Στη συνέχεια, η ΕΥΔΑΔΗΧ (Εθελοντική Υπηρεσία Δασοπροστασίας Δήμου Χολαργού) γιγαντώθηκε. Απέκτησε εγκαταστάσεις, στολές, ηλεκτρονικό εξοπλισμό,
πυροσβεστικό όχημα κ.τ.λ., ενώ αναγνωρίστηκε από την Πολιτική Προστασία και έλαβε επίσημη συχνότητα ασυρμάτου.
Μόλις βγήκε ο Ξύδης, όπως όλα τα καλά που βρήκε στο Χολαργό, έτσι και η Δασοπροστασία έπρεπε να διαλυθεί. Έβαλε, λοιπόν, την Ευαγγελοπούλου να εκτελέσει το έργο. Αυτή, καταφανέστατα εφαρμόζοντας Παπαγοκεντρική πολιτική, αποφάσισε ότι κουμάντο στους Εθελοντές πρέπει να κάνει η ομάδα του Παπάγου, η οποία βρισκόταν σε εμβρυακό στάδιο και δεν ήξερε πού παν τα τέσσερα.
Αποτέλεσμα, πήγε να πέσει ξύλο στο βουνό, όταν εμφανίστηκαν οι Παπαγιώτες και πήγαν να πετάξουν έξω από τις εγκαταστάσεις τους τους Χολαργιώτες. Το λυπηρό είναι ότι πριν μόνο η Δασοπροστασία του Χολαργού αριθμούσε πάνω από 120 ενεργά άτομα, ενώ σήμερα, ας μην κοροϊδευόμαστε, ουδείς γουστάρει να ασχοληθεί, πέραν από 2-3 Ξυδικούς που παίρνουν το αίμα τους πίσω από το Χατζηεμμανουήλ.
Αν, μάλιστα, συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι ο Ξύδης ενεργοποίησε την περίφημη δεξαμενή πυροπροστασίας του Χολαργού, μόλις τον Αύγουστο, είναι θαύμα που δεν κάηκε μέχρι τελευταίου θάμνου ο Υμηττός, προφανώς διότι δεν είχαμε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Φέτος, όμως, που θα ξαναείναι η Δεξιά στην κυβέρνηση, η Χρυσή Αυγή στη Βουλή και οι Ξύδης και Ευαγγελοπούλου δεν έχουν ξεκουμπιστεί ακόμη, δεν μας βλέπω καθόλου καλά, αν διοικήσουν τον Υμηττό όπως πέρυσι το καλοκαίρι.
