1) "Όταν διαβάζω το Κλισιοσκόπιο", κόμμα.
2) "Νοιώθω", με γιώτα.
3) "Έλεος", κόμμα.
4) "Ρε παιδιά", κόμμα.
5) Αντί για: "Γιατί", Διότι.
6) Αντί "λέγε, λέγε", λέγε-λέγε και φυσικά, κόμμα, πριν και μετά.
7) "δήμαρχος", με δέλτα κεφαλαίο και μετά κόμμα.
8) Φτιάξτε τη στοίχιση και τέλος, το κορυφαίο:
9) Η πρώτη πρόταση έχει 3 θαυμαστικά. Η δεύτερη 6. Η τρίτη 2, ενώ η τέταρτη 4... Να υποθέσουμε ότι τα θαυμαστικά τα αμολάτε ανάλογα με το μέγεθος της έκπληξης ή του θαυμασμού που θέλετε να "περάσετε" στους ελάχιστους αναγνώστες σας; Άρα πιο σημαντικό είναι να κουνάς τα νήματα, μετά έρχεται το να κατέβεις για Δήμαρχος, ακολουθεί ο άρχοντας της περιοχής και τελευταίες σε θαυμασμό είναι οι ηλιθιότητές μας. Πληγωθήκαμε.
Ελπίζουμε να μην είναι αυτός ο λόγος, αλλά απλά να κολλάει το συγκεκριμένο πλήκτρο και μετά να μη διορθώνει κανείς τα κείμενα, όπως συμβαίνει σε κάθε άρπα-κόλα φυλλάδα που εκδίδεται στο πόδι, για να βγούμε μετά στη γύρα με το χέρι απλωμένο. Η παράλληλη χρήση ακορντεόν και σκύλου για τυφλούς μπορεί να κάνει θαύματα.
Εμάς πάντως, στη Δευτέρα Δημοτικού, μας είπε η κυρία μας ότι μπαίνει μόνο ένα σημείο στίξης κάθε φορά, όσο και αν θέλουμε να τονίσουμε αυτό που γράφουμε. Α, Δευτέρα Δημοτικού... συγνώμη, δεν θέλαμε να θίξουμε κανέναν. Κάποιοι τα παίρναμε τα γράμματα και φτάσαμε ως εκεί.
