κρύβονται, έχουν μετανοιώσει ή ντρέπονται που υπάρχουν, είναι δικό τους πρόβλημα. Εμείς ό,τι λαμβάνουμε δημοσιεύουμε.
Αν η τρομοκρατία με την οποία μας υποδέχτηκαν οι τοπικοί νταβατζήδες, φοβίζει πλέον τον κάθε συντάκτη να υπογράψει με το όνομά του, πάλι δεν φταίμε εμείς. Ας είχαμε κοινωνία της προκοπής και όχι βόθρο, ώστε να μπορεί ο καθείς να γράφει, όπως πρέπει. Σώνει και καλά, σε αυτήν την πόλη, όλοι κάποιου είναι και από κάπου τα παίρνουν. Το λέμε 4 μήνες: ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΚΟΖΑ, αλλά ακόμη να το καταλάβετε...
Δεν πειράζει, επανάληψις μήτηρ μαθήσεως. Και για τους μορφωμένους εκδότες: Ουγκ, ουγκ, γρουγκ, γρουάουρ!
