Κατά δεύτερον, είναι απίστευτο αυτό το πράγμα, να φοβούνται όλοι, μα ΟΛΟΙ, να πάνε επιτέλους
κόντρα σε έναν άνθρωπο που δεν έχει ιδέα από Τοπική Αυτοδιοίκηση και αντλεί τη δύναμή του μόνο από τον ηλίθιο τοπικισμό του Παπάγου και το αυταρχικόν του χαρακτήρος του. Το πόσο αδιάφορη μας είναι η αυταρχικότητά του δεν λέγεται.
Ο Ξύδης, ενάμισι μέτρο άνθρωπος, μισό πόντο έξω από το γραφείο του δεν βγαίνει ποτέ για να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε. Μια ζωή φοβάται και τη φέρνει σε όλους πισώπλατα και την τελευταία στιγμή. Όλο κρύβεται πίσω από χαρτιά και αυθαίρετες Αποφάσεις Δημάρχου, ποντάροντας στην καθυστέρηση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, δηλαδή στο πιο αργοκίνητο σύστημα απονομής δικαιοσύνης του σύγχρονου πολιτισμένου κόσμου.
Οι μεγάλοι ρεζίληδες, όμως, είναι όλοι οι υπόλοιποι. Οι "εκδότες", που δεν μιλάνε για να φάνε. Οι σύμβουλοί του, που δεν μιλάνε για να πάρουν θέσεις ή δαχτυλίδια. Η αντιπολίτευση, που μετά το 82% του δεύτερου γύρου, δεν τον πάει κόντρα μην και χάσει αύριο-μεθαύριο τους κολλημένους ψηφοφόρους του Παπάγου. Λοιποί ενδιαφερόμενοι επαγγελματίες, που ενδιαφέρονται να κάνουν τις δουλίτσες τους. Ο μόνος που δεν φταίει είναι ο λαός που τον κορόιδεψαν όλοι οι από πάνω και ο οποίος παρακολουθεί αποσβολωμένος και ανίκανος να κάνει κάτι μέχρι τις επόμενες εκλογές. Εκεί, όμως, ουδείς Ξύδης ή οποιοσδήποτε συσχετιζόμενος με τον Ξύδη δεν πρόκειται να βρει ούτε την ψήφο του.
