Έπαιρναν το καρότσι, το πρωί, το πήγαιναν στο πόστο τους, το έδεναν σε ένα δέντρο ή σε μία κολόνα και πήγαιναν για καφέ σε κάποιο γνωστό τους που έμενε εκεί κοντά.
Μετά από μερικές ώρες, έβγαιναν, έκαναν τάχα ότι καθαρίζουν, μάζευαν και μερικά φύλλα, επέστρεφαν το καροτσάκι στη βάση του και όλα καλά, όλα ανθηρά.
Οι γείτονες και οι διερχόμενοι, από καιρού εις
καιρόν, όλο και κάποιον από αυτούς πετύχαιναν, κυκλοφορώντας στο Χολαργό και έτσι όλοι είχαν την αίσθηση ότι "ο Χολαργός λάμπει". Πολλά ήταν τα εύσημα που ελάμβανε καθημερινά ο Δήμαρχος, ιδίως όσο τάιζε Χάρη και Καραμανέα.
Θα μας πείτε, τώρα, ήταν όλα μαγική εικόνα; Προφανώς, όχι και θα αναλύσουμε τι άλλο γινόταν τότε.
Μετά από μερικές ώρες, έβγαιναν, έκαναν τάχα ότι καθαρίζουν, μάζευαν και μερικά φύλλα, επέστρεφαν το καροτσάκι στη βάση του και όλα καλά, όλα ανθηρά.
Οι γείτονες και οι διερχόμενοι, από καιρού εις
καιρόν, όλο και κάποιον από αυτούς πετύχαιναν, κυκλοφορώντας στο Χολαργό και έτσι όλοι είχαν την αίσθηση ότι "ο Χολαργός λάμπει". Πολλά ήταν τα εύσημα που ελάμβανε καθημερινά ο Δήμαρχος, ιδίως όσο τάιζε Χάρη και Καραμανέα.
Θα μας πείτε, τώρα, ήταν όλα μαγική εικόνα; Προφανώς, όχι και θα αναλύσουμε τι άλλο γινόταν τότε.