Μετά είχαμε το Χολαργιώτες κατά Παπαγιωτών. Το Τουτουζαϊκοί κατά Ξυδικών, το Τσικρικώνη κατά Ευαγγελοπούλου, το Νέοι κατά Παλαιών, το Νομικό να πηγαίνει ατύπως στον Κεχρή, το Δασκαλόπουλο να έχει τσακωθεί με όλους, ώστε πολύ λογικά φτάσαμε στο σημερινό ξεμάλλιασμα, όπου πλέον οι Δημοτικοί Σύμβουλοι πλακώνονται μέχρι και με τους δικούς τους Τοπικούς Συμβούλους.
Παράλληλα, είχαμε τη μεταστροφή του Τύπου. Αφού δεν έφαγαν όσο περίμεναν, αφού ο Μάκης δεν έγινε
Συμπαραστάτης του Δημότη και αφού ο Χάρης αποφάσισε να κάνει παράταξη, το "όλοι Ξύδη με κάθε κόστος" άρχισε να αλλάζει.
Παράλληλα, το ξεμπρόστιασμα του Καραμανέα και των απευθείας αναθέσεων προς τη σύζυγό του, αλλά και η ξαφνική ασθένεια του κου Φιλιππακόπουλου (ευχόμαστε να 'ναι πάντα καλά ο άνθρωπος), πέθαναν τη Φωνή του Δημότη, η οποία πλέον δεν μπορεί να βγάλει φύλλο ούτε για χαβαλέ. Όχι ότι όταν έβγαζε συνέβαινε τίποτα, ίσα-ίσα το μόνο που προκαλούσε ήταν τσακωμοί εντός του Ξύδη, αλλά έδινε την αίσθηση ότι υπάρχει ένα ακόμη Μέσο που προτίθεται να γράφει μόνο ψέμματα και να κάνει το άσπρο-μαύρο υπέρ του Δημάρχου.
