Δεν μας φταίει κανείς. Μόνοι μας μπλέκουμε (μέρος 6ο)

Επανερχόμαστε, λοιπόν, στο αρχικό ερώτημα. Τελικά, φταίει ο Δήμαρχος ή φταίνε όσοι υπάρχουν γύρω από τον εκάστοτε Δήμαρχο; Και ποιος φταίει που αυτοί βρίσκονται εκεί; Μήπως τελικά φταίμε εμείς οι ίδιοι που, όταν καλούμαστε να επιλέξουμε, είτε δεν ασχολούμαστε, είτε έχουμε ως κριτήριο τα τζάκια, το ποιος είναι πιο λαμόγιο και πιο καταφερτζής για να κάνει το ρουσφετάκι μας ή το ποια γριά έχει πάρει εργολαβία το παγκάρι της κάθε
εκκλησίας;

Ας πάρουμε για παράδειγμα τους δύο πιο πρόσφατους Δημάρχους της περιοχής. Φταίει ο Ξύδης; Τον Ξύδη τον ξέραμε 500 χρόνια. Είναι αυταρχικός, λάτρης της στρατιωτικής πειθαρχίας, λάτρης του Παπάγου, εγωιστής, εγωπαθής, δεν θεωρεί κανέναν ούτε καν ισάξιό του, είναι συγκεντρωτικός, κάθετος, κολλημένος, μονοφαγάς, οικογενειάρχης της εξαφανίσεως, συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος, 800 χρονών, δεν έχει τη φήμη και του πιο φιλεύσπλαχνου ανθρώπου, δεν βγαίνει από το γραφείο του, μια ζωή ασχολείτο με τα όρια Παπάγου-Χολαργού, μια ζωή δυσχέραινε τη λειτουργία του Χολαργού, μια ζωή παίζει το παιχνιδάκι "θα κατέβω, δεν θα ξανακατέβω" δουλεύοντας όλον τον κόσμο, θεωρεί τους Χολαργιώτες υποδεέστερα όντα από τους Παπαγιώτες και ακριβώς για αυτό τον ψηφίζουν, αλλά και για να μη γίνει ο Παπάγος... Νέα Ιωνία.