Τα πλήθη που συνέρρευσαν, αποκλειστικά από τα σχολεία του Χολαργού, μόλις είδαν αυτήν την κατάσταση, φυσικά, σηκώθηκαν και έφυγαν, με
αποτέλεσμα ο Δήμος να χαλάσει κάποια χρήματα, τα εισιτήρια να είναι ελάχιστα, ίσα να καλυφθούν τα έξοδα, ο κόσμος να μην ξεπεράσει τα 150 άτομα και να μην επαναληφθεί ποτέ παρόμοια προσπάθεια, καθώς ουδείς είχε την όρεξη και το κουράγιο.
Με λίγα λόγια, αυτό που συμβαίνει ως αυτονόητο κάθε χρόνο σε όλα τα Λύκεια του Χολαργού, ήταν αδιανόητο να συμβεί εντός του Δημαρχείου, το οποίο για κάποιον λόγο το έχουμε μόνο για να έρχεται και να μιλάει ο Καργάκος σε μερικούς γέρους ή για να παίζουμε κλασσική μουσική, στο αντίστοιχο κοινό. Λες και ο νέος ή ο μαθητής του Χολαργού θα είχε πολλές ευκαιρίες ή αφορμές να επισκεφτεί και να χαρεί το Δημαρχειακό του Μέγαρο, το οποίο έχει χρυσοπληρώσει αυτός και η οικογένειά του...
