αυγά μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μπάμπης Στάικος που έφτασε να θεωρηθεί ιδιοκτήτης μας, διότι δεν τον χτυπήσαμε σαν χταπόδι. Να χτυπήσουμε τι; Έκανε παράταξη; Ανακοίνωσε κάτι; Και αν κάνει και ανακοινώσει, με ποιους όρους πολιτικής αξιοπρέπειας θα το κάνει; Πόσο βρώμικα θα παίξει, ώστε να ερεθίσει το ηθικό μας κριτήριο;
Εδώ δεν ασχοληθήκαμε καν με την κεκαλυμμένη παράταξη "Εν Δράσει" του Κουγιουμτζόπουλου και τις εκδηλώσεις της. Δικαίωμά τους να κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί να μη βρίζουν και να μη συκοφαντούν τους άλλους. Το λένε Δημοκρατία.
Ακόμη και για την τελευταία τους εκδήλωση, όπου μας καλούσαν -οι αναρχοαριστεροί- να γίνουμε ρουφιάνοι της αστυνομίας για να παταχθεί η εγκληματικότητα, εμείς δεν είπαμε κουβέντα. Είχε την πλάκα του, γελάσαμε, ξεραθήκαμε και με τους 10 παρισταμένους (όλοι "δημοσιογράφοι" ή πολιτικοί παράγοντες άλλων χώρων, μηδέν ενδιαφερόμενοι πολίτες) και τέλος.
