Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Η σκληρή και άβολη πραγματικότητα για το σύνολο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην πόλη μας (μέρος 3ο)

Θέλαμε καιρό να το θίξουμε αυτό και τώρα είναι μια ωραία ευκαιρία.

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει σε κάθε προεκλογική περίοδο. Μας μοστράρουν όλοι τις οικογένειές τους, το πόσα παιδιά-εγγόνια έχουν, το πόσο αγαπημένοι είναι με τις/τους συζύγους τους και μας ζητούν εξ αυτού να τους ψηφίσουμε και να τους εμπιστευτούμε.

Στην πραγματικότητα είναι μια κραυγή
απελπισίας από ανθρώπους που δεν γουστάρουν να είναι με την οικογένειά τους, έχουν βαρεθεί ή τους έχουν βαρεθεί και έτσι, με το που εκλέγονται δεν ξαναπατάνε ποτέ σπίτι τους.

Προσέξτε συγκεκριμένα άτομα που βρίσκονται από το πρωί ως το βράδυ ΠΑΝΤΟΥ! Είναι απίστευτο. Τον ψηφίζεις τον άλλο για καλό οικογενειάρχη, ενώ το μόνο που θέλει είναι να βρίσκεται σε κάθε πιθανή, απίθανη, ενδιαφέρουσα, αδιάφορη ή βαρετή μέχρι θανάτου εκδήλωση του Δήμου ή Συλλόγου, αρκεί να μην είναι σπίτι του!

Και αυτή να φανταστείτε ότι είναι η... καλή και... ρομαντική πλευρά του νομίσματος... Επειδή όμως και εμείς είμαστε καλοί, δεν θα πιάσουμε την άλλη πλευρά με τα πεσίματα, τα "συμβούλια", τα αδικαιολόγητα ξενύχτια, τα δήθεν υποχρεωτικά ταξίδια, τους αλκοολισμούς και τα κερατώματα, εκτός αν αποκτήσουμε λόγο...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...