Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Refresh για το πώς ψηφίζουμε (μέρος 2ο)

Το Δημοτικό Συμβούλιο αποτελείται από 33 Συμβούλους, με το νικητή να καταλαμβάνει 20 έδρες.

Μετά θα σκοτωθούν όλοι μεταξύ τους για τις θέσεις και τα λεφτά, ενώ 5-6 θα θέλουν να γίνουν Δήμαρχοι, οπότε από τους 20 το πολύ-πολύ να μείνουν 7-8, καλή ώρα όπως συμβαίνει σήμερα.

Από το Χολαργό εκλέγονται στο σύνολο
23 Δημοτικοί Σύμβουλοι και από τον Παπάγο 10.

Το πόσους Συμβούλους θα εκλέξει μία παράταξη από τον Παπάγο και πόσους από το Χολαργό εξαρτάται από το πόσες ψήφους θα πάρει στην κάθε περιοχή.

Παράλληλα, έχουμε δύο Συμβούλια Δημοτικών Κοινοτήτων, ένα για την κάθε περιοχή, τα οποία αποτελούνται από 11 μέλη το καθένα, με το νικητή να καταλαμβάνει 7 έδρες.

Τα Συμβούλια αυτά είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους, αλλά και ανεξάρτητα από το Δημοτικό Συμβούλιο. Δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε στην πράξη, είναι και τελείως άχρηστα, καθώς δεν έχουν καμία κανονιστική αρμοδιότητα και θα έπρεπε να καταργηθούν.

Τα Συμβούλια Δημοτικών Κοινοτήτων, αλλά και τα Τοπικά Συμβούλια έχουν νόημα σε κάτι Καλλικρατικούς Δήμους της επαρχίας, όπου η μία περιοχή από την άλλη απέχουν δεκάδες χιλιόμετρα ή βρίσκονται σε τίποτα κατσάβραχα και δεν είναι δυνατόν να μαζεύονται όλοι όποτε χρειάζεται σε ένα σημείο του τεράστιου Δήμου, όποτε δεν είναι αποκλεισμένοι από τα χιόνια.

Όχι ότι εκεί έχουν καμία αρμοδιότητα, αλλά έστω μπορεί να πάει ο χωριανός να πει κάτι στο δάσκαλο, εκείνος το λέει στο γιατρό, αυτός στον αγροφύλακα, αυτός στον παπά και ο τελευταίος το λέει στον και καλά Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου και αυτός πηγαίνει στο Δήμαρχο και παίρνει τα τρία του, καλή ώρα όπως και εδώ.

Εδώ που μας χωρίζει ένα διάζωμα και μέσα σε μισό λεπτό είσαι από το ένα Δημαρχείο στο άλλο, ο συγκεκριμένος θεσμός είναι παντελώς ηλίθιος και δεν πείθει πλέον ούτε τους πλέον ακραιφνείς τοπικιστές.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...