Βασικό του όπλο ήταν οι μεταγραφές (κατ' άλλους προδοσίες) στελεχών των Ενεργών Δημοτών με αιχμή του δόρατος τον Τούτουζα.
Ένα χρόνο μετά, ο Ξύδης δεν έχει ανακαλύψει ούτε ένα σκάνδαλο. Τα χρέη τού βγήκαν 18 εκατομμύρια λιγότερα, η προσπάθεια κατασκευής σκανδάλου, μέσω της
περίφημης διαθήκης, κατεπνίγει άμα τη γενέσει της και τι έχει μείνει; Τα δύο μαύρα ταμεία του ΔΑΟΧ.
Ποιος ήταν ο επί 4 χρόνια Πρόεδρος του ΔΑΟΧ; Ποιος διαχειριζόταν τα μαύρα ταμεία; Ποιος είχε απόλυτη γνώση της κατάστασης; Ποιος μοίραζε μαύρο χρήμα σε εργαζομένους, κινητά τηλέφωνα, έργα και σωματεία; Ο Νικολάου; Όοοχι. Ο ΓΑΠ; Ο Στρος Καν; Ούτε. Ποιόοος; Ο Τούτουζας!
Με λίγα λόγια, ο μόνος αποδεδειγμένα προβληματικός διαχειριστής της εποχής Νικολάου, "τυγχάνει" να είναι το πρωτοπαλίκαρο της "κάθαρσης", ο νέος, ο "άφθαρτος", ο "πεντακαθαρίδης", στον οποίο στηρίχτηκε ο Ξύδης για να κοροϊδέψει όλον τον Παπάγο και το μισό και πλέον Χολαργό.
Ήταν πολύ βαρύ το χτύπημα για τον εγωισμό και την εικόνα του Δημάρχου. Παράλληλα, η ανυπαρξία του Τούτουζα, ως Αντιδημάρχου, την ώρα που όλος ο Χολαργός βράζει, λόγω της κοροϊδίας και της εγκατάλειψης, έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στη σχέση των δύο άσπονδων συμμάχων.
