Οι Σύλλογοι αυτοί αποτελούν κατάλοιπα της εποχής της έκρηξης της αστυφιλίας, όταν άφησαν όλοι τα χωριά τους για να έρθουν στην Αθήνα.
Σήμερα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η περιοχή μας κατοικείται από μετακομίσαντες Αθηναίους και Χολαργιώτες ή Παπαγιώτες πρώτης, δεύτερης, ακόμη και τρίτης γενιάς. Σε πολύ μεγάλη ηλικία δε, υπάρχουν και κάποιοι από εκείνους που έφυγαν, κάποτε, από τα χωριά τους.
Όπως το βλέπουμε εμείς, είναι τουλάχιστον αστείο να υπάρχουν το 2012, στην Αθήνα, τέτοιοι
Σύλλογοι, πρώτα-πρώτα, διότι εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας Χολαργιώτες.
Προφανώς, τώρα θα έχουμε κλάματα σχετικά με τις ρίζες μας που δεν πρέπει να τις ξεχνάμε και τις καταβολές μας και τις παραδόσεις μας και όλα αυτά που άλλοι τα θεωρούν σοβαρά, ενώ άλλοι γραφικότερα των γραφικών, αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη που θα την πούμε στη συνέχεια.
Σήμερα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η περιοχή μας κατοικείται από μετακομίσαντες Αθηναίους και Χολαργιώτες ή Παπαγιώτες πρώτης, δεύτερης, ακόμη και τρίτης γενιάς. Σε πολύ μεγάλη ηλικία δε, υπάρχουν και κάποιοι από εκείνους που έφυγαν, κάποτε, από τα χωριά τους.
Όπως το βλέπουμε εμείς, είναι τουλάχιστον αστείο να υπάρχουν το 2012, στην Αθήνα, τέτοιοι
Σύλλογοι, πρώτα-πρώτα, διότι εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας Χολαργιώτες.
Προφανώς, τώρα θα έχουμε κλάματα σχετικά με τις ρίζες μας που δεν πρέπει να τις ξεχνάμε και τις καταβολές μας και τις παραδόσεις μας και όλα αυτά που άλλοι τα θεωρούν σοβαρά, ενώ άλλοι γραφικότερα των γραφικών, αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη που θα την πούμε στη συνέχεια.