Αν, λέμε, αν ο Δεληγιάννης ελάμβανε χρήματα, αυτά θα αποτελούσαν αποζημίωση και όχι μισθό. Επίσης, αν τα ελάμβανε, κανένα πρόβλημα δεν θα υπήρχε, διότι η σύνταξη της ΕΣΗΕΑ δεν είναι σύνταξη Δημοσίου. Τόσο απλό.
Εντάξει, έχουμε ξαναπεί ότι η άγνοια είναι πιθανή, όσο και η αμορφωσιά. Τι να κάνουμε, δηλαδή; Να τον σκοτώσουμε κάποιον, επειδή δεν έβγαλε ούτε το Δημοτικό; Η μεγάλη πλάκα είναι, όμως, ότι η εφημερίδα, δεν ασχολείται με το ενδεχόμενο παράνομο της αποζημίωσης ανθρώπων όπως ο Παντελεάκος, ο Αυγουρόπουλος, η Παπαναστασίου (συνταξιούχοι Δημοσίου), ο Γκοτσόπουλος, η Καλιοντζή (δημόσιοι υπάλληλοι), ο Λινάκης (πρόεδρος ΕΑΒ) κτλ, αλλά με το Δεληγιάννη...
Προσοχή, δεν λέμε ότι οι παραπάνω έκαναν κάτι παράνομο, αλλά αν ήταν να ψάξει κάποιος κάτι,
με αυτούς θα έπρεπε να ασχοληθεί που είχαν σχέση με το Δημόσιο και όχι με τη σύνταξη της ΕΣΗΕΑ. Ήμαρτον.
Πολλά παράνομα ψάχνει να βρει η συγκεκριμένη φυλλάδα και προτείνουμε να συνεχίσει. Ίσως κάτι να ανακαλύψει στην πορεία. Είχε κάτι ΜΑΥΡΑ ΤΑΜΕΙΑ στο Πνευματικό Κέντρο, επί προεδρίας Αποστολόπουλου, μούρλια! Για να σας δούμε! Ή δεν αφήνει ο Ξύδης; Και μιας και λέμε για παράνομες πράξεις, τελευταία φορά που κοιτάξαμε στον Ποινικό Κώδικα, η δολοφονία, ακόμη και αν έγινε κατά λάθος, παραμένει ποινικό αδίκημα...
Και ήρθε η ώρα να δούμε γιατί γράφονται αυτά και φυσικά, ποιος ο λόγος που το Καραμανεόμετρο χτύπησε κόκκινο, όσον αφορά στο Δεληγιάννη.
