Ο Δεληγιάννης, ως επαγγελματίας δημοσιογράφος και συγκεκριμένα ως ο ένας από τους δύο δημοσιογράφους με τη βούλα, στο Δήμο, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να δουλεύει για την ψυχή της μάνας του, ώστε να βγάζουν άλλοι λεφτά.
Από την άλλη, ο Καραμανέας δεν σκόπευε να μοιραστεί με κανέναν τη γερή μπάζα
και έτσι, σύντομα, το προξενιό χάλασε, όταν ο πρώτος ζήτησε να αποζημιώνεται ως διευθυντής της εφημερίδας, η οποία τότε λεγόταν "Φωνή του Πολίτη".
Από το 2003, έως και το 2005, η τότε εκδοτική εταιρία του Καραμανέα, έλαβε εργασίες από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Χολαργού, αξίας άνω των €150.000, χώρια τα έσοδα της εφημερίδας τόσο από ιδιώτες, όσο και από την κρατική διαφήμιση που φρόντιζαν να του εξασφαλίζουν ο Νικολάου και οι άνθρωποί του στην Κυβέρνηση Καραμανλή (ΟΠΑΠ κτλ).
Hint: Πρόεδροι τότε στο Πνευματικό ήταν οι κυρίες Καλιοντζή και Ευαγγελίδου. Το κρατάμε.
Από την άλλη, ο Καραμανέας δεν σκόπευε να μοιραστεί με κανέναν τη γερή μπάζα
και έτσι, σύντομα, το προξενιό χάλασε, όταν ο πρώτος ζήτησε να αποζημιώνεται ως διευθυντής της εφημερίδας, η οποία τότε λεγόταν "Φωνή του Πολίτη".
Από το 2003, έως και το 2005, η τότε εκδοτική εταιρία του Καραμανέα, έλαβε εργασίες από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Χολαργού, αξίας άνω των €150.000, χώρια τα έσοδα της εφημερίδας τόσο από ιδιώτες, όσο και από την κρατική διαφήμιση που φρόντιζαν να του εξασφαλίζουν ο Νικολάου και οι άνθρωποί του στην Κυβέρνηση Καραμανλή (ΟΠΑΠ κτλ).
Hint: Πρόεδροι τότε στο Πνευματικό ήταν οι κυρίες Καλιοντζή και Ευαγγελίδου. Το κρατάμε.