Φυσικά, στις αρχές του 2011, Τύπος και Αλήθεια στην περιοχή μας ήταν έννοιες αντικρουόμενες. Ό,τι συνέβαινε είτε θαβόταν, είτε μεταμφιεζόταν, είτε καταπλακωνόταν από το τρίο Στούτζες και αν κάποιος ήθελε να μάθει την πραγματικότητα και να διαβάσει κάποια περαιτέρω ανάλυση, έπρεπε να πάει σε χαρτορίχτρα.
Κάθε προσπάθεια του Νικολάου να δείξει ότι ο
άνθρωπος που τον κατηγορούσε για παρανομίες, αυθαιρεσίες και κακοδιαχείριση ήταν πολύ χειρότερός του, έπεφταν στο κενό, ενώ έβρισκε και τον μπελά του. Υπήρχαν και τα σχετικά νεύρα, από τις συκοφαντίες των εκλογών και συχνά οι αντεγκλήσεις, εντός και εκτός δημοτικού Συμβουλίου, κατέληγαν σε φωνές, φασαρίες και λοιπά καραγκιοζιλίκια.
Στην πορεία, οι τρεις από τους τέσσερις εκλεγμένους Συμβούλους του αποκαλύφθηκαν και εξέφρασαν επισήμως τις αποσχιστικές τάσεις τους, με στόχο τη δική τους προβολή και τη δημιουργία δικών τους παρατάξεων και ο Νικολάου έμεινε με την Αθανασάκου, όταν αυτή δεν είναι στη λεβεντογέννα Κρήτη...
Hint: Τίγκας, Κεχρής και Αυγουρόπουλος, έβγαλαν τότε κοινή ανακοίνωση με αρχές, θέσεις και απόψεις απόλυτα συνυφασμένες. Σήμερα, κανείς τους δεν συμφωνεί στο παραμικρό με τον άλλον, αποδεικνύοντας τη γελοιότητα των τότε κινήσεών τους. Κινείται ο καθείς μόνος του, με τους δύο πρώτους να προσπαθούν να φτιάξουν από μία παράταξη έκαστος..., ενώ ο τρίτος τα "μαζεύει" σιγά-σιγά προς τα πίσω, διότι βλέπει πού πάει το πράγμα. Έτσι μπράβο! Όταν οι αποσχιστικές κινήσεις διαπνέονται από μεγάλα ιδανικά, είναι καλό...
