Από κει και πέρα, όλη η στάση και η πορεία της Χρήστου, του Κουκή και της παράταξής τους, ήταν ένας συνεχής και μόνιμος αγώνας, κατά του μεγάλου εχθρού, Ξύδη. Το 2010, η Χρήστου, πολύ φυσιολογικά βρέθηκε κόντρα στο Ναύαρχο, ο δε Κουκής, για καθαρά συμφεροντολογικούς λόγους, πήγε με τον εχθρό του και σήμερα, κάθεται ακόμη
και τον γλείφει, μπας και πάρει καμιά θέση τον Ιανουάριο. Κάτι τέτοιοι διοικούν σήμερα την πόλη μας και για αυτό δεν μας κάνει καμία εντύπωση τίποτα από όσα συμβαίνουν. Πού να πιάσουμε και τους υπόλοιπους Ξυδικούς Χολαργιώτες που είναι τρισχειρότεροι από τον Κουκή.
Hint No1: Είναι γεγονός ότι ο Κουκής δεν συμμετείχε προεκλογικά στο πάρτι της συκοφαντίας, όπως κάτι λυσσασμένοι Αποστολόπουλοι που πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και μιλούσαν για 25 εκατομμύρια χρέη και λοιπές ψευτιές. Έδωσε τον ανίερο αγώνα του, χωρίς να βρίζει τους αντιπάλους, διότι θα έπεφτε και φωτιά να τον κάψει. Για εμάς, όμως, από μόνο του το γεγονός ότι δεν αντέδρασε στις προεκλογικές πρακτικές της Νέας Πορείας και παραμένει, ως σήμερα, μέλος του παρεακίου της μούγκας, τον κάνει να φαντάζει στα μάτια μας τα ίδια σκατά με τους υπόλοιπους. Σόρυ.
Hint No2: Σε σχετικά πρόσφατο δικαστήριο για εργασιακά θέματα, ο Νικολάου, εμφανίστηκε και υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της οικογενείας Κουκή! Ασχέτως αν διαφωνούμε με αυτές τις λογικές που τον έκαναν να φάει το κεφάλι του, ο πρώην Δήμαρχος Χολαργού έδειξε στον κυρ Νίκο, ότι πέρα από τα ψηφαλάκια και τις λοιπές χαζές δικαιολογίες, ακόμη και στη σκληρή πραγματικότητα της πολιτικής, μετράνε και πράγματα όπως η καλοσύνη και η ανθρωπιά. Με τον Ξύδη αρχηγό και Δήμαρχο, καλή μας τύχη στην ανεύρεση και των δύο αυτών χαρακτηριστικών...
