Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Τοπικοί Εκδότες και Κρίση (μέρος 3ο)

Δυστυχώς, οι τοπικές εφημερίδες έχουν καταντήσει έντυπα που στοχεύουν μόνον στο συγκεκριμένο κοινό των πολιτικών της περιοχής. Με λίγα λόγια γράφουν για να διαβάζονται μεταξύ υμών και υμών.

Αυτό αποδεικνύεται και από τα μόνιμα υπονοούμενα, τις έμμεσες απειλές και τα παρατσούκλια που αν ο αναγνώστης δεν είναι χρόνια στην πολιτική πιάτσα, ανάθεμα αν μπορεί να καταλάβει τι λέει, έστω και ένα μόνον κείμενο.

Θα μας πείτε, βέβαια, ότι η διανομή σε 10-20 καφετέριες και Δημόσια κτίρια γίνεται πανεύκολα,
γρήγορα και κοστίζει ελάχιστα. Παράλληλα, ακόμη και αν περισσέψουν κάποια φύλλα από τα κουτσουρεμένα τιράζ, σε ποια από τα 20.000 σπίτια του Χολαργού να πρωτοπάνε;


Εμείς θεωρούμε ότι ο Τύπος και δη ο Τοπικός, πρέπει να υπάρχει αποκλειστικά και μόνον για την ενημέρωση των πολιτών και τον έλεγχο της λαϊκής εκπροσώπησης. Όταν υπάρχει για να πιέζονται κάποιοι να δίνουν δουλίτσες ή να "ταΐζουν" τα γρανάζια της εκδοτικής μηχανής, αυτή η μορφή της Δημοσιογραφίας γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνη.

Hint: Τελευταία, οι περισσότεροι το έχουν ρίξει στο Internet. Είναι γνωστόν, άλλωστε, ότι στον Παπάγο και το Χολαργό, όπου οι ηλικίες που ασχολούνται και ψηφίζουν κυμαίνονται μεταξύ των 110 και των 280 χρονών, η γιαγιά στη Μακεδονίας πρώτο μέλημά της το πρωί, πριν πάει Λαϊκή, έχει να σερφάρει στα τοπικά sites και blogs και να chatάρει με τις κολλητές για το Βεζίρη και το Φεγγαροκέφαλο...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...