Μάλιστα. Δηλαδή, η τιμιότητα εξαντλείται στο αν κάποιος βουτήξει ή όχι το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι. Δηλαδή, ένας σύζυγος που δεν κερατώνει τη γυναίκα του, είναι αυτομάτως τίμιος... Ασχέτως αν τρώει τα λεφτά της οικογενείας στο καζίνο, της λέει δέκα χιλιάδες ψέμματα καθημερινά, είναι αδιάφορος για τα παιδιά του και τα πλακώνει στο ξύλο, όποτε έχει τα νεύρα του.
Θα τον θέλατε αυτόν για σύζυγο ή για πατέρα; Εμάς δεν θα μας έκανε. Με την ίδια λογική, δεν θα κάτσουμε
να ασχοληθούμε μόνο με το αν κάποιος κλέβει ή όχι. Και που το ξέρουμε εμείς, αν ένας πολιτικός δεν κλέβει επειδή απλά η ασχετοσύνη του δεν του δίνει αυτήν τη δυνατότητα; Το "είμαι άσχετος, άχρηστος ή δεν με αφήνουν άλλες δυνάμεις να συμμετάσχω στην κλεψιά" δεν μας λέει απολύτως τίποτα. ΠΡΟΣΟΧΗ! Αυτό είναι γενική πολιτική θέση και δεν αφορά στον Τσοχαλή, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Όσον αφορά στο συγκεκριμένο άνθρωπο, αυτός θα κριθεί από τη γενικότερη συμπεριφορά του και όπως μπορείτε να δείτε, δεν θα την έλεγε κανείς ακίνδυνη ή ενδεδειγμένη. Παράλληλα, όταν ο Τσοχαλής έγραφε, έγραφε, έγραφε, έγραφε, έγραφε, έγραφε, έγραφε, έγραφε, έγραφε και έγραφε, δεν θυμόμαστε πουθενά να υποστηρίζει τις μαϊμού κατατμήσεις έργων και τις απευθείας αναθέσεις με το ανώτατο επιτρεπόμενο ποσό. Έτσι, για να πάρουμε ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα που μάλιστα αφορά και στις σπουδές του, αλλά και στις νυν αρμοδιότητές του.
Το να κάνεις, λοιπόν, μόκο σε ό,τι κάνει ο Δήμαρχός σου, κύριε Τσοχαλή, για να παραμένεις στη θέση σου και να τσεπώνεις τα -καθ' όλα νόμιμα- €2.500, το μήνα, δεν είναι ούτε τίμιο, ούτε ηθικό.
