Γιατί το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το δάνειο για το οικόπεδο στον Τσακό (μέρος 1ο)

Το οικόπεδο αυτό είχε δεσμευθεί από το Σκούρτη. Όλα τα επόμενα Δημοτικά Συμβούλια, βάσει της γνωστής λογικής: "να μη χαθεί το οικόπεδο από το Δήμο...", πήγαν σαν τα ζώα και το ξαναδέσμευσαν τουλάχιστον 3-4 φορές. Οι ιδιοκτήτες έφτασαν τόσο στον Άρειο Πάγο, όσο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας και έβγαλαν απόφαση ότι πρέπει, επιτέλους, ο Δήμος ή να το αποδεσμεύσει ή να το αγοράσει. Το αυτονόητο, δηλαδή.

Ο Νικολάου ούτε ήθελε το οικόπεδο, ούτε σκόπευε να το κάνει κάτι, ούτε είχε καμία όρεξη να εκταμιεύσει τόσο μεγάλο ποσό. Παράλληλα, τρομοκρατημένος από
το λόμπι των συκοφαντών-εκβιαστών, εντός και εκτός της παράταξής του, δεν ήθελε να ακούσει ούτε το ενδεχόμενο αποδέσμευσης, διότι ήξερε τι οχετός θα ακολουθούσε.

Από την άλλη, η αντιπολίτευση έπαιζε το παιχνιδάκι τής τάχα μου διαφύλαξης της "περιουσίας του Δήμου" (;), αλλά συγχρόνως έκραζε, κλασσικά και το ενδεχόμενο δανείου και έτσι το πράγμα αναβαλλόταν συνεχώς και το τρέναραν όλοι μαζί, όσο μπορούσαν, ο καθείς για τους δικούς του λόγους.